Zamanın yankılarından sızan bir cümlenin parçalandığı ambiyanstan çıkan silik huzmenin dik açıyla bütünlediği o anda haykıran birileri var ya da sanki bir kahkaha sesi bu; kötü karakter tınılarında gelip tırmalarken kulakları tıkanıyor bütün tıklım tıklım olmuş düşünceler, tırlatıyor sonucunda ağzı bozuk cümleler, tıkanıyor nefesinde soluk soluk kelimeler ki anlamı kalmıyor hiçbir şeyin; donuk ruhta yoğruluyor sicime bağlı beşeriyeti ve nihayetinde niyetinden okunuyor...
