Rüzgarın çok sesli korosuna eşlik etmek için uzaklardan gelen bir oksijen tanesinin üzerine yapışan hidrojen atomlarından bir kase dolusu aksın yüzüne, serinlik getirsin ruhuna, essin deli gibi vücudunun bütün gözeneklerinde. Bir rüzgar olsun çevreni saran, herkesten gizli, herkesi sollayıp seni sıfırdan başlatan bu hayata. Gülümse, tebessümlerini fırlattığın bu taneciklerinde yuvarlanırken çocukluğunu getir gözlerinin önüne. Getir ki, içinde ondan bir parça kaldığını...
11 Haziran 2013 Salı
Kulaklara Dökülen Melodiler
Kelimeleri kifayete batırıp tentürdiyotlu kalemimle satırlarında gezdirdiğim o bulaşmış öfkeyi temizlemeye çalışan yağmur damlalarında rüzgara bindirilmiş düşünceleri, semaya çıkartıp iki göbek attırdıktan sonra huşu içinde tebessümlerin tepesine bindiğini gördüğüm şu hayatta, hayalarına tekme yiyen bir atın acı dolu çığlıklarını kulaklarına pamuk tıkarak duymamazlıktan gelemeyeceğini anlaması için insanlar; bir melodiyi pikabıma bırakıp göklere yerleştirilen hoparlörden...
5 Haziran 2013 Çarşamba
Sandıkta Kimse Yok
Belirli bir ideolojinin saplantılarına kendimi toplu iğne başıyla dikmediğimi "Sosyal Mesajım Kaydı" isimli yazımda birazcık tahliliyle tasvirini birbirine çarpıştırarak yumurta kırıyormuşçasına omlet kıvamında önünüze tabakta sunmuş idim. Bugünse, son günlerde olan olayların aydınlattığı karanlığın üzerinde kitap okuyan tığını eline almış bir teyze kıvamıyla belki, kelimeleri örmek üzere bir şeyler tıklatmaya geldim buraya. Sanal idealistlik taslaması kısacası....
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)