Mütemadiyen mest edilemeyen hazların iç burkucu serzenişlerinin anlamsız yankısında kulakları tırmalayan gereksiz bir gürültü var, bu gürültü ki insan müsveddelerinin konuşma adını verdiği oksijenin aptallık sirkülasyonunda sıkışan kulaklarımızın kurtulmak için vesveseleri kulaklık yapabileceği kadar rahatsız edici bir muamma.
Neyselerden selamlar!
Söylenecek o kadar boş şey var ki ve söylenmemesi gereken o kadar önemli zırva; bir o kadar da anlamlarını eskiciye satmış duygu karmaşalarından sıçrama düşünce parametrelerinden eksi ile çarpılarak götürülmüş hatıra; klavyenin tozlu harflerinin arasında yağmurla evrilen ifadenin içinde bir yerlerde gizli kalmış onlarca kelime; bilincin alt katmanlarında gardiyanlar tarafından zapt edilmeye çalışılan birkaç düşünce. Her şey bir anda üşüşünce gökyüzündeki hiçbir oksijen yeterli olmaz nefes almak için, o yüzden insan martılara attığı simitlerin susamına hayallerini tıkarak onları diyarlardan diyarlara uçurmaya çalışır; bir uçurtma olur ütopyasına sıkışmış zerreleri, bir nefes alır fizyolojik zemberekleri, biraz da hayat getirir sonunda ona sevdiği etli ekmekleri.
Pis olarak nitelendirilen aslında gurmeler ile eşdeğer bir boğaza sahip olan sevimli şehirlerden selamlar!
Bilenmiş bir bıçak gibidir sözcükler, süzgeçten geçirir sahtelikleri, oluşma dirayetini gark eder aptalların dudaklarındaki gafil avlanmış sözcüklerin, hödük hallerine çelme takar oksijenin içinde süzülen estetik düşünceleri absorbe edenin ve başlar sağ baştan saymaya eli havada kalmış fırsatçı pislikleri. Dengesizliğin dengelendiği dudaklardan aldığı desteği doldurur kadehine ve başlar demlemeye düşüncelerindeki dengesizliği. Çünkü düşünceler düşmeden yürümeyi öğrenemez, öğrenemezse de bağımlı olur; başkalarının doldurduğu şırıngalardan damarına çektiği düşüncelerle varlık dünyasında silikleşir; üryan bırakır zihnini ve sonucunda dejenere olan benliğinden destek alan şerefsizlerin basamağı olur.
Tutulamayan sözlerin sözcükler dünyasındaki idamını izleyen kalemlerin akan mürekkeplerinden sürme yapan pisssikopat yazarın yazdıklarını elleri ile yakmasını seyrederken ağzı açık kalan bir olay örgüsünün düğüm bölümünden selamlar!
Sadist düşüncelerini dengeleyen optimist nesnellikleri ile yaşamı monotonlaştıran çarpık hallerine uçan tekme atası geliyor insanın. Bu israfında hayatın nefretle münasebetinde sıkışır kalbindeki kapakçıkları ve büyür uykuya dalamaz boğulur yorgunluğunda zamanın içinde çırpınan göz kapakları. Ay durdurun zamanı, Halit Ayarcı'nın selamı var; bu sefer saatleri bozmaya geliyor; zamanın egemen olduğu hücrelerimiz özgürlüğünü kazanabilirmiş, akıllanmış bu sefer.
Ah saçmalama kuzum, saat de nihayetinde insan yapımı, zamanın o kadar kolay alt edilebileceğine inandın mı cidden?
Bana bir araba bir de deli bir profesör getirin. Halit ile ayaklarını halata bağlayacağız zamanın ve atacağız okyanuslardan, belki bir Jaws'a yakalanır, belki de Atlantis'i bulur. Artık orası da mukadderat.
selamından gaza gelerek selam vereyim dedim.
Biraz tuzu az.
ay dur hoşgeldin yaaa :)
YanıtlaSilSelamlaaar.
YanıtlaSil