Yıllar Geçse De Yıllar Geçmese

     " Dante gibi ortalarını bulduğumda hayatın dantel örmeye başlar mıyım acaba? " diye düşünüyordum, geleceği gösteren kürenin üzerine elimi koyduğum o nahoş ve kahinimsi anımda. Ama sonra; bizim jenerasyonun gençlik zamanlarının, teknoloji furyasının içine cumburlop dalışlarla geçeceğini tahmin ettiğimden bıraktım düşünmeyi anında. Düşünsenize, torunlarmızdan daha çok takipçiyi kapmışız Twitter'da, " Hayatla bir gün ebediyen bozuştuğumuzda bu Twitter senindir torun. Daha doğduğun anda yazılmıştı alnına. Sen seçilmiş tweetçisin! Veliahtım benim. Lililiiiğ. "


     " Whitney Houston'un öldüğü yaşa geldiğimde acaba botoks yaptırsam mı triplerine girer miyim? " O zamana yeni bir teknoloji de gelir hem, şiş inene kadar maymun gibi dolaşmak istemem etrafta sonuçta. Whitney Houston kadar çok ödül alamasam da belki o zamana bir Nobel alabilirim. E sonuçta kitabımı da çıkarmış olurum. Öhöm. Hiç belli olmaz. ( 49 )


      " Sezen Aksu'nun yaşına geldiğimde sesim nezaketen Rakçı Serpil kadar olur mu acaba? " Yıllandıkça güzelleşen şarap misali mükemmelleşir mi sesim, Whitney Houston'un öldüğü yaştan 1 yıl önceki yaşımda? Olması pek imkana elverişsiz bir ses telinde olsa da, hayaller diyarında ben bir Amy Winehouse. O yüzden, kurcalama. He de geç. Tıaaam.


      " Sharon Stone'un yaşına geldiğimde acaba fiziğim onunki kadar düzgün olabilecek mi? " diye bir düşünce fırladı şimdi de zihnime. Hatun 54 yaşında olmasına rağmen bakanlara en fazla 40'tır dedirtecek bir halde. Stone gibi vallahi, daş daaş.


     " Eyfel Kulesi'nin yaşına varabilecek olsam, sıkılır mıydım lan acaba hayattan? " Torunlarımın torunlarını göreceğimden garanti cennetlik olurdum ama sanıyorum ki. Cennetin kapıları parmaklarımın ucunda, benim için yazdığım her yeni satır cennete açılan yeni bir kapı mahiyetinde aslında. O yüzden, görmesem de torunumun torununu olur ya. - Birazcık kendini avutma gibi. - ( 123 )


     Yaşlanmayacak olsam, Dorian Gray gibi, ne yapardım ki acaba ben? Hiç düşündün mü okur, etrafındaki herkesin suratına bir yeni kırışık çizildiği halde sende tık yok. Tertemizsin, misler gibi. Ne yapardın? Dinçsin de. Güzelsin de. Taşsın. Yakışıklısın ya da. Her türlü iyi sıfatı yapıştırmışsın çehrene. Sağlıklısın da. Oooo. Sanki ölümlü değilmiş gibi, dünyanın bütün nimetleri sende toplanmış gibi. Yaşın da pek bir ileri; ama hiç belli değil. Ama etrafındakiler de bunun farkında, herkes mahvetme derdinde seni. İnsanoğlu kıskanç canımcan, ne yapacaksın yani? Bence, Venedik'e kaçardık. Hermonie'nin zaman tılsımını da çalardık. Ne kadar şükela olurdu. Bir sihirli değnek de olsa elimizde, tamamdır be.

Sizleri Melis Danışmend ile bırakıyorum dostlar.