Fiyonklu Bir Uçan Tekme Silueti

     Pıhtılamış taravetin keskin zarafeti ile yuvarlanan dudakların kelimelerle şahadeti vaftiz eder mi cenabeti-vari hallerinde zikredilen pospolitik cehaletin kapattığı cari açıklarda kulaç atan "you are not a foolish casanova" güftesinin nasıl eşleniğine çarpıp sonsuza bölüneceği sorusu silik bir işarete bürünecek gibi olurken kafasından vurulan düşünce bulutunun yağmurları ile ıslanan çiçeklerin açtığı gibi koparıldığı bu dar boğazda, pis boğazlığı asgarileştirmeye çalışan beşinci tekil zafiyetlerin şafağında belirecek bir Gandalf(-iye) figürünün selameti getireceği bir ziyafetin sanrısında dahi gölgesine sığınılan ceviz ağacına dadanan kargaların sesi yankılanıyor sanki; bir kadeh Gülhane parkından sözüm ona onanmış bütün tahribatlara.


     - Heyo selamlar eski dostum, tankla değil taramalıdan fırlama sözcüklerimle geldim.


     Musibeti nasihat aleminden çekip rutubetli bir ortama atadururken bir soluklanma ihtiyacı oluştuğunda alınan dumanın ciğerlerde bir valse tutuşmasına eşlik bababında hafifçe etrafta süzülen kafaların tokuştuğu zamana "Gençsin sen yanında bulunsun" hareketiyle iki tokat yapıştırası gelse de insanın, şiddete yan değil dışbükey olunduğu akla gelince kibrit dansı ile baştan def edilir. Kibrit dansı da sanıyorum ki küçükken tuvalet terbiyesi sırasında bazı ebeveynlerin uyguladığı "Bak poponu yakarım he." korkutması mihverinde bir tehdit olabilir.


     Amaaaan'lardan oluşan alanın hesabı sırasında koyvermişlik doğrusuna yetişmeye çalışan bir matematikçi gibi her şeyi literatüre dökme ihtiyacı hisseden akademisyen tavrıyla keşfetmeye çalıştığımız benliğimizin muharebesinde aslında çoğumuz; yakışmayan berelerimizle fırça darbesi dokundurmaya çalıştığımız bu hayatın tuvalindeki küçük bir nokta bile değiliz. Ya da belki biraz ünlem, biraz virgül yahut da fiyonklu bir uçan tekme silueti filanızdır.


     Pörsümüş duyguların korselere tıkılıp şekilist bir tavırla "insanlık" imajına hizmet etmesini beklerken bir taraftan fırlayışı karşısında şaşkına dönen sarkık vicdanlar, yolunası bıyıklar, ah bu namühürlü kadranların işaret parmağının tüyünde zıplayan müteessir ruhlar ve kapımın önündeki Batman tipli minik şey - yavru yarasa filan olmadığını umarak devam ediyorum - parçalanan ışınların kaçtığı iristeki yansımalar sizce de çok bir ımmmm çikolatalı krema - ya da gülen bok - gibi değil mi? Daha çok ikinci gibi, iris açtıran cinsten hani.


     - 6 yılın zamanda parçalanıp hayat sahnesinde "anı"laşma hızına şaşırarak ve "Daha 17 17 17 imiş" melodisinden bir tutam koparıp satır aralarından geçmişe selam çakarken bir "oha falan oluyorum yane".

Anaa Vega yeni albüm çıkartmış.