Karnımdan gelen gaipten seslerle kanka olmuş olabiliriz. Yanımdan ayrılmıyorlar canlarım benim. Benimle konuşmaya da çalışıyorlar ama maalesef aramızdaki bağ o kadar yücelmiş bir durumda değil. Bir gün ben onları anlayacağım onlar da beni.. Ama şimdilik bana aç olduğumu vurgulamaktan başka bir etkide bulunmuyorlar.
Bir de kafamın içinde sek sek oynayan sincapları unutmamak lazım. Her sek atışlarında kafamın içinden sinir uçlarıma doğru haykırışlar eşliğinde bir baş ağrısı fışkırıyor. Canlarım. Yerim lan onları. Bu mecazi söz o sincaplar tavuk olsaydı gerçeğe doğru gidebilirdi. Ama işte ne yapalım? Kader, kısmet dolaylarında dolanır bu şeyler.
Neyse. Ben biraz kitap okuyacam, sonrasında zaman makinesi yapmaya başlayabilirim. Bunun için Back To The Future seni de izlemek gerek. Hem benim Dr. Brown'dan farkım ne ki cancağızlarım? He açım şu an belki o olabilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder